Amen

Stel iemand belang in die gemiddelde hoeveelheid orgasmes wat ek in een week ervaar? Gee iemand om hoeveel keer per dag ek skelm poep? Of dalk sommer net in my neus grou as niemand kyk nie? Is daar iemand wat notuleer wanneer ek stort, hare was of beenhare skeer? Eet ek gereeld All Bran om my sisteem gereeld te laat funksioneer? Voor ek heeltemal gruwelik en grillerig raak, laat ek my punt maak: sekere dinge is privaat. En dankie tog daarvoor.

Vir my val die kwessie van geloof ook in hierdie sektor. Ek praat nie graag oor my geloofslewe nie. Nie omdat ek skaam is nie, maar omdat ek twee dinge glo:

  1. Dit het absoluut niks met enigeen uit te waai nie. Die kontrak is geteken tussen my en… dit maak nie saak nie, want dit is nie jou saak nie en staan jou ook nie aan nie. Hou jou neus in die lug en uit my sake.
  2. Jy kan nie die geloofsgesprek met almal hê nie. Ek is mal daaroor om ‘geloof’ te praat, maar nie almal verstaan my taal nie. So in plaas van veg, bly ek meeste van die tyd eerder stil. Dis mos ook ‘n antwoord.

 

Ek het geen probleem met iemand wat dank betoon aan hul Persoonlike Skepper op Facebook nie. Soms kliek ek “like” en ander kere hou en verby. Ek het nie ‘n probleem met mense wat aan- of inteken by die kerk, foto’s en prentjies deel van bemoedigende woorde of getuig van ‘n persoonlike oorwinning nie.  Soms kliek ek “like” en ander kere hou en verby. Ek het ook nie ‘n probleem met mense wat tattoo’s laat doen, gate in hul wenkbroue laat skiet, vloek, kwaad word, 300 foto’s van hul geboorte deel of selfs prentjies deel van politieke propoganda nie. Soms kliek ek “like” en ander kere hou en verby.

Maar ek kom al hoe meer agter dat selfaangestelde dissipels dink dat hulle die wêreld kan bekeer deur sotlikke onsinnighede van een dwaas na ‘n volgende te versprei. Ons almal sien daagliks die prentjie van die kankerlyertjie: “Like if you believe I can kick cancer’s butt. Type Amen if you will pray for me. If you don’t want cancer, share this post.” Dan wonder ek maar net of al die kankerselle in ons liggame wag vir ons reaksie. Sotlik.

Die foto van ‘n bebloede Jesus hang aan ‘n kruis. “Like if you love me. Type Amen if you know I have died for your sins. If you want to go to hell, don’t share this post.” Jip, want al die gode sit me hul I-Pads en hou boek van wie kliek, skryf “amen” en deel snert. Vergeet van oorlog, hongersnood, siekte, eensaamheid en depressie, want vir Jesus, Jehova, Alla en al die ander gode, is Facebook die maatstaf. Wanneer is die houtkruis vervang met een wat deur rekenaaringeneurs en binêre nommers geskep is? As dit werklik die geval is, dan beleef ons hel reeds met elke kliek, amen en deel.

 

Ek dink ek moet begin foto’s neem van my ontlasting en snot. Ek moet begin video’s neem van my orgasmes en poepe. Ek kan dit as dreigmiddel gebruik. As ek nog EEN foto sien van ‘n duiwel en ‘n god wat skaak speel… as ek nog EEN kankerpasiënt sien wat dreig om my met kanker te verwens… as ek nog EEN walglike, persoonlike geloof… Stop. Haal asem. Ek gaan niemand met kru en kras foto’s dreig oor iets wat simpel en sinneloos is nie. My intellek en logika kan nie beboet word vir die aksies van  idiote nie.

In die naam van alles wat goed, mooi, rein en skoon is: asseblief stop die werwing van siele met ‘n kliek. Resiteer die Onse Vader voor jy AMEN tik. Lees Psalm 23 voor jy die prentjie deel. Slaan jou oë op na die berge, vou jou hande saam, buig jou kop in eerbiedige aanbidding. Moenie dat Facebook jou bybel word nie, want ek kan jou waarborg: dis nie enige god se register nie.

 

As jy saamstem, “like” die bladsy. As jy wil stry, los kommentaar. As jy nie hel toe wil gaan nie, nie deel van my voodoo-poppie versameling wil wees nie of nie ‘n aambei oor die volgende drie dae wil ontwikkel nie, deel hierdie skrywe. Amen.

 

1 thoughts on “Amen

Lewer kommentaar